Montaigne - Denemeler

Uzun zamandır elime almadığım bir kitap Denemeler. Bugün içinden bir kaç satır paylaşmak istedim...

* Bence insan ne olduğunu bilmekte dikkatli olmalı; iyi tarafını da,kötü tarafını da aynı titizlikle ortaya çıkarmalıdır. Eğer ben kendimi iyi ve olgun görseydim,bunu bağıra bağıra söylerdim. Kendini olduğundan az göstermek alçak gönüllülük değil, budalalıktır; kendine değerinden az paha biçmek korkaklık,pısırıklıktır. Aristoteles'e göre, hiçbir iyilik sahtelikle bir arada gitmez; doğru hiçbir zaman yanlışa yer vermez. Kendini olduğundan fazla göstermek de, çoğu kez gururundan değil budalalıktandır. Bence bu kendini beğenme illetinin esası, kendinden pek fazla hoşlanmak,kendi kendine hayasızca aşık olmaktır.

Gurur, insanın düşüncesidir;söze dökülen onun pek küçük bir parçasıdır.

* Kendini beğenmek insanın özünde, yaratılışında olan bir hastalıktır. İnsan yaratıkların en zavallısı, en cılızıdır; öyleyken en mağruru da odur. Şurada, dünyanın çamuru ve pisliği içinde oturduğunu, evrenin en kötü,en ölü,en aşağı katında, göklerin kubbesinden en uzakta, üç cinsten yaratıkların en kötü haldekileriyle birlikte, dünya evinin en alt katına bağlı ve çakılı olduğunu bilir, görür ve yine de hayaliyle, aydan yukarılara çıkıp,gökleri ayaklarının altına indirmek sevdasıyla yaşar. Aynı hayal gücüyle kendini tanrıyla bir görür; kendisine tanrısal özellikler verir; kendini öteki yaratıklar sürüsünden ayırıp kenara çeker, arkadaşları, yoldaşı olan varlıklara yukarıdan bakar; her birine uygun gördüğü ölçüde güçler ve yetenekler dağıtır.

Biz insanlar öteki yaratıkların ne üstünde ne altındayız. Bilge der ki, göklerin altındaki her şey, aynı yasanın ve aynı yazgının buyruğundadır.

* Gerçek dostluğun ne olduğunu bilirim;bildiğim için de dostumu kendime çekmekten çok, kendimi ona veririm. Ona iyilik etmeyi onun bana iyilik etmesinden daha çok istemekle kalmam; kendine her edeceği iyiliğin bana da iyilik olmasını isterim. Bana en büyük iyiliği kendine iyilik ettiği zaman olur.

* Ülke değiştirmekle kıskançlık, cimrilik, kararsızlık,korku,tutku bizi bırakmaz.

* Zevkin kaynaklarında öyle bir acılık var ki,
Çiçekler arasında bile boğazımızı yakar.

* Kurnazlıkların para etmediğini gördüm de güldüm.

* Ölümün bizi nerede beklediği belli değil, iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim.

Hepinize güzel, serin bir akşam diliyorum...