15.12.08

Evcil Hayvan ile Yolculuk

Herkese günaydın,

Uzun bir bayram tatilini geride bıraktık. Herkesin geçmiş bayramını kutluyorum.

Son bir kaç hafta içerisinde deneyim kazandığım çok önemli bir konuyu paylaşmak istiyorum. Bir kediyle yolculuk... :)

Bayram tatili için İstanbul'a anne ve babamın yanına gitmeye karar verdik. Bu kararı verdikten hemen sonra bir araştırma başladı. Araştırmanın konusu evcil hayvan taşıma koşullarıydı. Maalesef özel bir aracımız yok. Bu nedenle tren, uçak ya da otobüsle gitmek zorundayız.

TCDD'nin 1800'lerden kalma bir mevzuatı bulunmakta. Bu mevzuatta evcil hayvan olarak sadece köpekten bahsediliyor. Sanıyoruz ki o dönemlerde kedi hala vahşi yaşamını sürdürüyor :) Metin hem eski Türkçe ve güncel değil. Neyse Tcdd Genel Müdürlüğü aradım. Beni bagaj bölümüne yönlendirdiler. Saolsun bagaj bölümündeki beyler bana gerekli bilgileri aktardı. Uluslararası taşıma koşullarını sağlayan taşıma kabı, aşı karnesi yeterli. Kedimizi kutusuyla kucağınıza alıp, pulmanda oturabiliyorsunuz. Bir de bilet kesiyorlar kucağınızda taşıdığınız, kafese hapsolmuş yawrucak için. 10 YTL...

Otobüs şirketlerinden sadece Varan, aşılarının yapılmış olması koşuluyla yine taşıma kabında kedimizi kucakta taşımamıza izin veriyor. Diğer şirketler evcil hayvanların sadece bagajda taşınmasına izin veriyor.

THY ise yine aynı koşullarda kabinde kucakta taşınmasına izin veriyor.

Bu şartlarda tren ile gitmeye karar verdik. Veterinerimize danıştık. Cipsi'yi tamamen uyutmadan sakinleştirici bir hap verdi. Sabah saat 10'da yola çıktık. Ankara Garına gittik. Tren 1.5 saat kadar rötarlı geldi. Bu süre zarfında Cipsi o uyuşmuş haliyle taşıma kapının ön yüzündeki demirleri tırmalamaya başladı. Bütün tırnaklarını kırdı. O ağladı ben ağladım. Bebeğim bütün yol boyunca korkunç bir şekilde yolculuk yaptı. Mama ve su veremedik. Çünkü veteriner yolda kusaileceğini söylemişti. Tuvaletini de yapmayacağını söylemişti. Kuzumun sesi öyle kötü çıkıyordu ki size anlatamam. Saatlerce trende tırnaklarını kökten kırmasın diye hiç kımıldamadan patilerini tuttuk. İstanbul'a vardığımızda babam Allah'tan arabayla bizi almaya gelmişti ve hemen eve gittik. Evde kutudan çıktığında bir baktık ki Cipsi kutuya çişini yapmış. Aslında bu nedenle kutudan çıkmak istediğini anladık :((( Hayatımın en kötü yolculuğuydu. Duyduğumuz vicdan azabını anlatmaya kelimeler yetmez...

1 Hafta boyunca anne ve babamın onu fazlaca şımartmasıyla Cipsimiz kendini çok iyi toparladı. Ancak tekrar Ankaraya dönmek zorundaydık. Kara kara düşünmeye başladık. Nasıl dönecektik. Öncelikle veterinerin dönüşte içirmemiz için verdiği sakinleştirici hapı kesinlikle kullanmayacaktık!!!

Bu kez aklımıza yine trenle ama bu kez kompartımanda dönmek geldi. Hem iki kişilik bize ait bir odada, Cipsiyi rahatlıkla salıverebilirdik. Kumunu da koyacaktık ki yawrucak rahatlıkla yol boyunca tuvalet ihtiyacını giderebilsin. Cumartesi sabah saat 08:35 için 2 kişilik kompartıman biletlerimizi aldık. Haydarpaşa'ya vardık. Trene binerken, kompartımanda hayvan taşıyamazsınız bagaja götüreceksiniz demezler mi!!!! Delirmek üzereyiz. Ne yapacağımızı şaşırdık. Gar müdürüyle konuşmaya gittik. Neymiş efendim şikayet ediyorlarmış. Hayvanlar yatakta yatıyor, sonra biz yatamıyoruz diye... Nasıl ya? Bebeği olan aileler kompartımana binebiliyor, yatakta çocuklarının altlarını temizleyebiliyor ama... Binemedik trene... Saat 10:00'da kalkacak diğer bir trene biletlerimiz değiştirildi. Yine pulmanda, ama sakinleştirici hap vermediğimiz ve yol boyunca ara ara çıkarıp kum kapına tuvaletini yaptırdığımız için çok rahat bir yolculuk yaşadık.

Bunun dışında ise İstanbul'u çok özlemişim. Aile gezmelerinin dışında biraz fotoğraf çekmek için eşimle arada kaçabildik :)

Şimdi çok şükür evimizdeyiz. Sizlere tavsiyem lütfen evcil hayvanlarınıza ilaç vermeyin. Ne olursa olsun her veterinere güvenmeyin... Mutlaka sizin beslediğiniz hayvan türü ile ilgili çok iyi bilgisi olduğundan emin olun...

Sevgilerimle

9 yorum:

  1. Evet bende duydum daha once arkadaslardan hap tam uyutmuyormus hayvanlari daha cok tedirgin ediyormus boylece..Ben ucak yolculugunu dusunmek bile istemiyorum simdiden.Hicte hoslanmaz o kutudan , kabus olacak kesin..

    YanıtlaSil
  2. Ay canım benim ya, çok üzüldüm, zavallı cipsicik. Neyse ki şimdi evinde ve mutlu. Geçmiş bayramınıda kutluyorum. Çok öptüm canım.

    YanıtlaSil
  3. evcil hayvanım yok ama gerçekten hiç bilmiyordum ilerde lazım olabilecek bilgileri paylaştığın için teşekkürler

    YanıtlaSil
  4. haydins'cim uyutmadan taşı kutusunda, sürekli parmaklarının sığdığı kadar gıdısını sev yol boyunca...

    embir'cim teşekkür ederim, senin de geçmiş bayramın kutlu olsun canım çok çok öpüyorum.

    sevgili GeCe, umarım işinize yarar günün birinde. bunlar sadece başıma gelenler. başka kurallar varsa, yaşayanlar yazarsa harika olur :)

    YanıtlaSil
  5. Cok zor bir durum, ben kizimi bu yuzden getiremedim buraya, anneme birakmak zorunda kaldim :(( Cok arastirdim ama uzun yolculuga kalbi bilr dayanmayabilirdi stresten...
    ama donuste rahat bir yolculuk gecirmenize sevindim :)) Sevgiler :)

    YanıtlaSil
  6. sevgili moonsun, sizin ki hayli uzun bir yol. gerçekten kalbi dayanmayabilirdi :( bundan sonra zaten bir yere götürmem yawrumu, kıyamam, veterinerlerin pansiyonları varmış .oraya bırakacağım :)

    YanıtlaSil
  7. Ben sIklikla seyahat yaparim ve iki tane bidigim var (kedi,kopek) bir kez ilk kedimle yolculuk yapmistim ve ondan sonra anladim ki hic bir sekilde donusu olmayan bir yolculuk degilse asla onlara bu iskenceyi yapmamak lazim,ben kedimi 1 hafta rahatlikla evde birakiyorum, bolca yemek, bolca su, iki tuvaletle bir hafta rahatca yasiyor, hatta arada tanidiklar gelip bakiyorlar ona, ama emin olun bir hafta yanliz kalmasi o stresi cekmesinden cok cok daha iyi.. ;) kopeklerde bile inanin zor oluyor, en iyisi alistiklari evi..

    YanıtlaSil
  8. Sevgili Ayça, cidden güç bir durum kediyle yolculuk, hem kendisi hem de sahibi için... Daha önce ben de 1 kez teşebbüs etmiştim o yüzden anlıyorum çektiklerini... Özellikle kediler "ev" kavramını benimsediği için cidden eziyete dönüşebiliyor.. Biz artık eşimle karar aldık, çok önemli bir durum olmadıkça beraber seyahat etmiyoruz =) Birimiz Mumuk'la kalıyor... İkimiz de evden ayrılmak durumundaysak, mutlaka kedi bakımından anlayan bir tanıdığımızdan yardım istiyoruz, en azından 2 günde bir uğraması için... Mama ve tuvalet sorunu olmadıkça kendi evinde sizi özlemesi o yolculuk çilesinden çok daha iyi =) Cipsi'ye kocaman öpücükler ve geçmiş olsun...

    YanıtlaSil
  9. Sevgili natangun, Mumuk'u ben de öpüyorum kocaman :) Bundan sonra biz de ya evde ya da veterinerin pansiyonuna bırakacağız... Ona eziyet etmek isteyeceğimiz son şey... :)

    YanıtlaSil