Düğün Hikayesi® adını Serhat dillendirmeye başladığında yıl 2006. Biz henüz tanışmamıştık. O dönemde yavaş yavaş dış mekanda gelin-damat fotoğrafları çekilmeye başlamıştı( En azından İstanbul'da)
Tanıştığımızda, bankadan ayrıl, hayalindeki gibi sanatla ilgilen, bir fotoğraf firması kuralım dediğinde, Haziran 2007...
Düğün Hikayesi® ismini bulana kadar sayfalarca isim karaladık. Bir gün o günlerde aldığımız notları da yayınlamayı planlıyorum. İlk isim düşünmeler, mottomuz, logomuzun ilk kağıt üzerinde çizimleri vs her şeyi saklıyoruz...
Bu işe giriştiğimizde,işin adı Belgesel Düğün Fotoğrafı idi. Düğün Hikayesi® ismini seçmemizin pek çok sebebinden biri ise taklit edilmeyeceğini düşünmüş olmamızdı :) (İş modelimizi oluşturup,yıllarca geliştirme işlerini yaparken yanıldığımız tek nokta galiba)
Markalaşma, özellikle Türkiye'de sabır isteyen bir süreç. Yani adının yanına koyduğun şu " ® " (Registered) işaretini kafana göre koyamıyorsun. İstersen kendin başvuru yapıp,tüm süreci takip edersin. İstersen bizim yaptığımız gibi bir marka ofisi ile çalışıp,aracı bir kurumdan yardım alırsın.
Türk Patent Enstitüsü'nün internet sayfasında gerekli tüm bilgiler mevcut: http://www.tpe.gov.tr
Son dönemde, görüşmeler için gelen çiftlerime artık kendimi ifade etmekte zorlandığım konuya gelecek olursak. "Biz düğün hikayesi çektirmek istiyoruz" İş öyle bir hal aldı ki,artık bizim marka adımız, bu işin genel adı haline dönüşmeye başladı. Yani jenerik marka oldu. Jenerik marka isimleri ile ilgili wikipedia'nın şu yazısına göz atabilirsiniz ; Jenerik Markalar
Bu ilk zamanlarda beni rahatsız etse de, son yıllarda artık durum benim elimden çıktı. İstanbul ve Ankara'da 2 tane firma avukatımız mevcut. Bu konularla onlar ilgileniyorlar.
Yani internet sitemizde paketler kısmında yer alan, sağında solunda yazan Düğün Hikayesi® bizim zaten marka adımız. Bu nedenle bir çok insana Düğün Hikayesi®'nin ne olduğu ve bu işi anlatmaya yöneldiğimi hissediyorum. Çünkü ortada marka tescil girişimleri başarısızlıkla sonuçlanmış firma ya da isimler var ki bu işi biz bulduk derdindeler. Bu işi ne sen-ne ben bulmadık arkadaşım. Amerika'da adamlar bu işi yüzyıldır,babadan oğula şeklinde devam ettiriyorlar. Türkiye'de de elbette vardı. Eskiden aile fotoğrafçıları vardı. Ankara'yı bilmiyorum ama İstanbul'da gayrimüslim gruplarda,kendi içlerinde devam ettirdikleri bir nevi gelenekti. Ve bu fotoğrafçılar,kendi içlerinde zaten Belgesel Düğün Fotoğrafı çekiyorlardı.
Bu nedenle Düğün Hikayesi® işini ilk biz yaptık diyenlere gülüyorum. Zaten yapılan ama pek bilinmeyen bir fotoğraf dalıydı. Biz Düğün Hikayesi® ismi ile size bu iş modelini bağışlamış olduk... Kimse kusura bakmasın,bu konuda mütevazi olamayacağım...
Bunun dışında gözüme takılan bazı fotoğrafçı arkadaşlar var. İsimlerinin sonun " ® " ekliyorlar. Bu isimleri tescil ettirmediklerini biliyorum ve yaptıklarının aslında hukuken bir suç olduğunu bilmediklerini düşünüyorum.
Türkiye'de her sektörde bu ve buna benzer pek çok saçmalık var. Bu saçma durumlara da ön ayak olanın çoğu zaman sistem olduğunu düşünüyorum. Çok güncel bir örnek vermek gerekirse; Elif Şafak, son kitabı ve diğer kitaplarında da içerikten tutun,kapak fotoğrafına kadar pek çok çalıntıya imzasını atmıştır. Fakat bununla ilgili hiçbir şey yapılmadığı için (sözde)yazar ilham aldığını söylemeye devam etmektedir. Bu Türkiye'nin genel durumudur,bence. Hiç çalışmadan,başkasının yaptığını birebir kopyalamak... Haliyle herkes her istediğini yapabilmeyi özgürlük olarak adlandırmaktadır...
Düğün Hikayesi®, yani Belgesel Düğün Fotoğrafı nedir diyecek olursak;
Sabah kuaförde,bazen evin kapısında başlayan düğün gününüze, akşam salondaki ilk dansınızın sonuna kadar şahitlik edip, ışıkla belgelemektir. Bu iş sadece fotoğraf çekmekle değil, sabır ve gözlemle gerçekleşir görüşündeyim.
Herkese iyi haftalar ;)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder