Pazar sabahı için (uzun zamandır)ilk defa önceden planlanmış, keyfimizce bir gezme planımız vardı.
Her ayın ilk pazar günü Ayrancı pazarında yapılan antika pazarı. Antika pazarı mı uygun, bit pazarı mı pek bilemiyorum.
Her gittiğimde, gördüğüm ve dokunduğum eşyalarla bambaşka hayatlar hayal ediyorum.
İçim burkuluyor... Çoğu obje ya da fotoğrafı görünce, gözlerim doluyor.
Yığınla fotoğraf var tezgahlarda... Kim bilir, kimlerin hayatları çalınmış...
Emniyet Sandığı'nın bu kumbarasını görünce çok hoşuma gitti. Bizde var mıydı hatırlayamadım. Annem eski Emniyet Sandığı çalışanlarından olduğu için hemen bir fotoğrafını çektim.
Bu dayı, Eskici Kel İbo... Çorumdan geliyor bu pazara... Ölürüm kalırım belli olmaz, çocuklar bir fotoğrafımı çekin dedi :)
Tezgah sahipleri de, gelen giden de çok karışık bir yaş grubu. Genci de var yaşlısı da...
Nineler, eski örtüleri almaya geliyorlar mesela, çok ilginç :)
Koltuk satılık :)
Eski Vita kutusu...
İstanbul'dan gelen porselencilerin tezgahları çok ilgi görüyor...
Bu kitabı gördüğümde çok güldüm. Bir kızın fotoğrafını çekmeyi bilmeyen varsa, buyrun :)
Bunlar da kısa günü karı benim için. Bir sincap broşu ve farklı bir formda baykuş biblosu :)
Yolunuz düşerse mutlaka uğrayın. Sabahın erken saatlerinde uğrarsanız çok rahat gezersiniz.
Fiyatlar geçen yıla göre maalesef anlamsız bir şekilde artmış. Bit Pazarına nur yağması böyle bir şey herhalde...
Yorulduğunuzda da oturup mutlaka bir köfte yiyin derim :)
of of tam benlıkmıs:)
YanıtlaSilbayılrıım antıklara
tum gun dolasayım sıkılmam
sanslı bı gun olmus melek aycam:)
Fotoğraflara bakınca Ankara anılarım canlandı. Deniz olmasa da ben orayı gerçekten seviyorum. Öğrenciyken her çarşambaydı antika pazarı. Ya da bilmiyorum ben hep çarşambaları gittiğimi hatırlıyorum. Saatlerce dolaşırdım o pazarda. Ayrancıyı da severim zaten semt olarak. Pek çok şey almıştım oradan ufak parçalar hep en sevdiklerim oldu. Malum o zaman da öğrencilik zamanlarım, gidip pahalı şeyler de alamıyoruz tabi. Ama eli boş dönmek de olmaz. Çok özledim o pazarı. Hala ne zaman Ankara'ya gelme fikri aklıma düşse pazara denk getirmek için uğraşırım. Gerçi 2 senedir de gelemiyorum o ayrı. Hiç bu kadar uzak kalmadık herhalde kendisiyle. En çok siyah beyaz eski fotoğraflar üzerdi beni, birilerinin candan hatıralarıydı hepsi ve kimisi ayaklar altındaydı, ne üzücü. Yere düşenleri özenle kaldırır koyardım. Oradan Cezayir çölünde çay demleyen bir Tuareg fotoğrafı almıştım hala durur. O zaman bana işaret vermiş demek ki ayrancı pazarı:):)Şimdi o fotoğrafa ne zaman baksam aklıma gelir bu ihtimal. Benim için de gez bir dahakine. İyisi mi bir gün birlikte gezelim ama saatlerce:):)Öpüldün
YanıtlaSilOff asıl iki sevdiğim insan, ikiniz de gelseniz de beraber gezsek.
YanıtlaSil