Anne olursam neler olur bilemedim... Bunu Viyk için hazırladım şimdi :)
25.9.10
Viyk için...
Bu akşam küçük kızımızı, ona çok iyi bakacağını bildiğim yeni sahibesi ile İzmir'e uğurladık. Onları yolculadıktan sonra evden, canımızdan biri gitmiş gibi ağlamaya başladık. Evde daha elbette kedimiz var, sonuçta Cipsi ve Arap ömrümüz yettiğince bizimle birlikte. Ama doğduğu anı görüp, 5 ay birlikte o minnoşla birlikte geçirip, ayrılmak çok zor geldi...
Anne olursam neler olur bilemedim... Bunu Viyk için hazırladım şimdi :)
Anne olursam neler olur bilemedim... Bunu Viyk için hazırladım şimdi :)
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Üzülme Ayçam,bahara yeni yavrular gelir,zaten en tatlı zamanları bebekken,
YanıtlaSilah kedi bakmayı özlemişim
İnşallah yeni yuvasında mutlu ve huzurlu bir pisicik olur..
YanıtlaSilEn az sizin kadar sevseler ona bol bol yeter (:
Evin ferdi oluyor onlar da zaman geçtikçe ve ayrılmalar iç burkuyor.Anılarının gülümseme ile anılması buruk bir tat veriyor,benim de köpeklerim var evde ayrılma durumumuz bu şekilde olmadı fakat ortaokul yıllarımdan bzimle olan köpeğimiz 'cıncık' katarakt ameliyatından kısa bir süre sonra nefes darlığından dolayı öldü maalesef...dedim ya ayrılmalar iç burkuyor...
YanıtlaSilKış gelmeden makinam ve senle buluşma arzıhalindeyim..Yüzsüz kaymaklı kadayıf anacuğu:))
YanıtlaSilbak benim de ağlayasım geldi .bu ara zaten duygusalım.demek minnoş gitti.dilerim yeni yuvasında çoook mutlu olur...
YanıtlaSilama ben bunları okudukça içim burkuluyor, gözlerim doluyor. pişmanlık duymam mı gerek diye düşünmeden edemiyorum. Ayçacım viyk'i sevmemek mümkün değil ondan ayrılmak eminim çok zor olmuştur. ben ona en az sizin baktığınız kadar iyi bakıp, en az sizin sevdiğiniz kadar seveceğim. kızımız hep iyi olacak.
YanıtlaSilama kendi evinin sultanı olması lazımmm
YanıtlaSilana baba yanında ne zamana kadar:)
Hoş ben Minnoş'u doğurtamadım bile, bu korkulardan sanırım..