Hepinizi Çoookk Özledim

Günaydın canlarım, ay nasıl özledim sizleri bilemezsiniz :) Nasıl bir bağımlılık yaptınız siz bana...

Anlatacak o kadar çok şey var ki nereden başlasam bilemiyorum. Doğaçlama girişiyorum yazmaya :)))

Geçen hafta perşembe akşamı Cipsi hanımı veterinerimize misafirliğe bıraktık. Bırakırken çok zorlandım, ama gözüm arkada kalmadı.

Cuma sabahtan Koccımın yaz okulu son sınavı vardı. Sınav sonrasında, saat 13:00'de otobüse bindik. Saat 20:30 gibi Antalya Terminaldeydik. Arkadaşlarımız Ece ve Ali bizi karşıladı.

Asıl güzel haber ise, şimdi sıkı durun :))) Hani uzun süredir ev arıyorduk. Nasıl taşınırız, masrafları nasıl karşılarız. Aman temiz ev bulabilir miyiz gibi endişelerimiz vardı. Benim şahsi endişelerimden biri ise, koccım askere gidene dek aynı yerde oturmaktı. Allah dualarımızı kabul etti. Veeee bize LOJMAN çıktı :) Nasıl mutluyuz anlatamam. İşin komik tarafı, lojman haberini yola çıktığımızda aldık ve evimizi görmeden kabul dilekçemizi de Antalya'dan gönderdik. Bugün gidip evimizi görücez inşallah, nelere ihtiyacı var bakıcaz :) 15 Eylül'e kadar da yeni evimize taşınmış olacağız :)

Antalya'da her gün farklı bir plaja giderek, bol bol denize girip, dinlendik.

Çok cici şeyler aldık kendimize :) Lunapark'a gittik. Ali saolsun. Yoksa koccım pek hoşlanmıyo böyle sallanan, savrulan lunapark oyuncaklarından. Bu lunapark fotoğraflarını ayrıca yayınlayacağım :)

Dönüş yolunda koccımın memleketi Aksaray'a uğradık. Bir kaç arkadaşla görüştük. Aşkomun annesini 1 günlük ziyaret edip, bol bol erzakla elimiz kolumuz doldurulup evimize gönderildik :)))

Eve geldik ki, elektriklerimizi kesmişler. Banka otomatik ödeme talimatında bulunan faturayı ödememiş ve 4 gün önce elektriklerimiz kesilmiş. Güler misin ağlar mısın... Bu Finansbank'ın ilk değil, son değil bize attığı kazık... Ödeme yapmadıkları gibi, arayıp ödeyemedik haberiniz olsun, siz ödeyin de demiyorlar...

Yola çıkmadan buzdolabındaki sebze ve meyveleri apartman görevlimize vermiştim. Ama buzluktaki kıyma ve tavuk duruyordu. Bilseydim onları da verirdim. Buzdolabındaki kokuyu anlatamam, mümkün değil... Herşeyi olduğu gibi, kavanozlarıyla, şişeleriyle çöpe attım. Benim içim kaldırmadığı için, saolsun aşkım temizledi buzdolabını...

Cipsiyi aldık veterinerimizden. O anı kameraya çekmeliydik. Bizi görünce delirdi :) Kafes açılıp, boynuma bir sarılışı var ki insan evladı zannedersiniz :))) Eve geldiğimizden beri hiç yanımızsan ayrılmadı :) Veterinerimiz çok iyi bakmış kızımıza, tekrar tekrar teşekkürler Deniz Bey.

Şimdilik bu kadar galiba. Fotoğrafları yavaş yavaş yayınlıycam. Çok fotoğraf yok ama haberiniz olsun, miskinlik yapmaktan fotoğraf çekmemişiz :)))

Hadi hepinize iyi haftalar, bol gülücükler, öpüldünüüüüzzzz :)