Ankara ve Ben 1

Ben, bir kuruma bağlı çalışmadığım için sosyal güvencem yok. Özel sigorta yaptırmaktansa, Serhat'ın emekli sandığından yararlanıyorum. Tüm sağlık işlemlerimi emekli sağlığı karnemle hallediyorum.

Ben alışmışım İstanbul'a... Ankara hem bilmediğim bir şehir, hem de bilmediğim doktorlar. Doktor benim için bir alışkanlıktır. Bu benim karakterimle ilgili. Bir doktorum varsa aramızda bağ oluşturuyorum, başka birine gitme ihtiyacı duymuyorum. Bir doktora gidiyorsam kesin tatlı dille bana hastalığımla ilgili basit açıklamalar yapmasını bekliyorum. Bu en doğal hakkım değil mi? Yani söylediği bir şey anlaşılmayan sadece ilaç yazan doktorlardan nefret ediyorum.

Serhat'ın kurum içinde Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin büyük bir polikliniği var. Ben de kolaylık olsun diye, doktora gideceğimde Serhatla sabah servise biniyorum. Erken gidiyorum, sonra da koccımın yanına gidiyorum :)


Neyse biliyorsunuz ki bu öksürük, alerjilerimle ilgili doktora gitmek zorunda kalıyorum son zamanlarda.Yapılması gereken normal doktor kontolleri de var...

21 Mayıs'ta KBB doktoru olmadığı için, mecburen bir dahiliye doktoruna zorla muayene oldum. O kadar öksürüğüme rağmen "beni muayene edin lütfen" demek zorunda kaldım. Benden bir ciğer bir de sinüs filmi çektirmemi istedi. Allah'tan polikliniğin içinde bu tür kolaylıklar var. Alt kata inip 5 dk filmi çektirip, alabiliyorsunuz. Neyse efenim filmleri aldım, tekrar doktora gittim. Filmlere baktı baktı okuyamadı... Rapora gönderdi. Yani okuması ve ne olduğuna dair kendisine de bilgi verilmesi için başka birine gönderdi. Bana da KBB uzmanına görünmemi söyledi. Raporu göndermesi için kayıt ettirdiğim röntgen teknisyeni, muayene olduğum doktoru pek kaile almamam gerektiği yönünde uyardı beni... Şoktayım tabii...

22 Mayıs'ta Kbb uzmanına gittim. Bu doktoru gerçekten çok tuttum. Adam o kadar idealist ve profesyonel ki, gerçekten yaptığı açıklamalarla tatmin oldum. Alerjik rinit ( zaten bildiğim bir hastalığım benim) Kullandığım ilaçları değiştirdi. Ve mutlaka Akciğer filmimi bir dahiliyeciye göstermemi istedi. Ben de araştırdım, 2. bir dahiliyeci var poliklinikte. Herkes çok memnun olduğunu söyleyince ben de dün aldım raporlarımı gittim.

Gitmez olaydım... 1,5 saat kapısında bekledikten sonra, siz benim hastam değilsiniz ben sizin filminize bakamam dedi. Şaka yapıyor olmalısınız dedim. Ben haftalardır öksürüyorum. Son bir haftadır öksürmekten boğuluyorum ve sizin bahanenize bakın... Kadına en sonunda, bir doktor olarak en azından şu filme bakıp beni gerekli yere yönlendirmesini söyledim ama sinirlerim nasıl zıpladı. Kadının üstüne zıplayıp saçını başını yolucam... Odasında beklerken de şok geçirdim. Benimle birlikte başka bir hasta daha alıp, maşallah ahbap muhabbetine başladılar...

Serhatım kapıda bekliyor, uykusuz, yorgun e sonuçta olmayınca gergin tabii... Serhat dedi ki; en yakın üniversite hastanesi Başkent Üniversitesi Hastanesi, hadi arayalım oraya git... Ama nasıl öksürmek, bütün iç organlarım dışarı çıkacak, öksürmeye gücüm kalmamış artık... Bir taksiye bindim, hastanenin aciline gittim. Almadılar beni acile, acil odasında oturmuş sohbet ediyorlar. Şaka ya şaka valla delirdim... Hüngür hüngür ağlayarak çıktım hastaneden... O hüngürdeyen halimle Serhat'ı aradım. Annem arar bir yandan, ona bir şey çaktırmamak için debeleniyorum...

Koccım aldı beni, Yüzüncü Yıl Hastanesine götürdü. Artık orada da bakmazlar diyorum. Öyle umutsuzum ki... Hasta kabule gittik, bizi Acile gönderdiler. Buna inanamadım. Acil doktoru hemen kayıt yaptırıp gelin bakmam lazım dedi.

Çok şükür Allah'ım diyorum sonunda bir doktor bakacak... Muayene etti, filmlerime baktı, bir iğne yaptı hemen...

Korkulacak hiçbir şeyim yok, çok şükür. Larenjit olmuşum. Yani larynx (ses telleri) in enfeksiyonu veya tahrişi. Ses telleri şişer veya tahriş olursa sesler bozulur ve boğuk çıkar, bazen de anlaşılamayacak kadar hafiftir. diye tanımlanıyor :)

İlaçlarımı aldım, kullanmaya başladım. Bir kç güne kadar geçer dedi doktor :)

Bana diyeceksiniz ki, neden bir tıp fakültesine ya da devlet hastanesine gitmedin? Hem çok bekleyecek, hem de hastaneyi yan komşu yapmak zorunda olacaktım. Bu nedenle gitmedim. Ancak durum gerçekten çok can sıkıcı. Çok ciddi bir hastalığım, şükürler olsun yok. Ya olsaydı? Sapasağlam görünüp, doktor kontrolü sırasında kalp krizi geçiren ve anlaşılmayan hastalar var...

Kime güveneceğiz bilemiyorum. Ankara, benim için zoruklarla dolu, alışamıyor belki alışmak istemiyorum...

Son olarak şikayette bulunacaksanız Sağlık Bakanlığının 184 Müşteri İlişkileri Hattından şikayette bulunabilirsiniz. Ancak Üniversite Hastaneleri YÖK'e bağlı olduğundan, bu hastaneleri direk Üniversite Rektörlüğüne şikayet ediyorsunuz...

Ankara kritiklerime devam edeceğim. Ankaralılar lütfen kusuruma bakmasın :)