Mim: Kimim Ben?

Aslında bugüne kadar bloga yazdıklarımla. Hemen hemen hepiniz benim kim olduğumu biliyorsunuz. Sevgili Pınar bu konuda beni mimlemiş. Yazmak başa düştü. İnsan kendini nasıl anlatır bilemiyorum, ama deneyeceğim :) Buyrunuz ben :)

1980 yılının 24 haziranında beklenen ancak annesi Ayşeyi hastanede 4 gün sancıdan çıldırtan, ikiz zannedilirken su ikizi olduğu doğumda anlaşılan 28 haziran sabahı saat 6 sularında çığlıklarla dünyaya gözlerini açan bir çocuk.

Ailenin ilk torunu, erkek evladın ilk çocuğu, Ayşeyle Hüseyin'in ve anneannesinin kızı, Uğur'un ablası, Nazla Güneş'in Ayçaaa ablası, Alican'ın Ayça abisi, Cipsi'nin annesi, Serhat'ın biricik aşkı...

Küçük bir kızken, babasının tabiriyle "çok kibar" sonraları hayatın getirdikleriyle birlikte biraz "erkek fatma"

Gezmeyi çok seven, küçükken eve gelen misafir, anneanne, babaanne vs herkesle birlikte gitmek isteyen, annesinin tabiriyle göbeğinin sokakta kesildiği bir çocuk.

Şımarık olmasa da kıskanç, kardeşini lise yıllarına kadar kabullenemeyen :))) Sonraları kardeşin değerini anlayan...

İstanbul çocuğu, sokakları, yolları, otobüs numaralarını ezbere bilen ayaklı bir google maps :)

Okul hayatı boyunca başarılı. Sonraları ne olduysa üniversiteyi kazanamayan. Annesinin "seni kim işe alır" lafı üzerine Pamukbank'ta 3 yazılı 1 toplu 1 tekil mülakatla işe başlayan. İş hayatına evlenip Ankara'ya gelmesiyle sekte vuran :)

Resim, müzik, fotograf ve bilumum güzel sanatlarla küçüklüğünden beri ilgilenen. Lise yılları bitene kadar moda tasarımına aşırı ilgili, defterler dolusu eskizleri bulunan. Basılsa 3-4 kitaplık şiiri olan. Çektiği fotograflarla bir kaç tane İstanbul konulu sergi açabilecek arşivi olan değişik duygu patlaması yaşayan şahsiyet.

Bugüne kadar hiçbir kalıba sığdırılamayan karakter. Kankaları tarafından sürekli bererikli, maharetli laflarıyla gazlanan, ancak bir türlü yeterli motivasyonu sağlayamayan. Kafası çok dağınık. Her işe herkese elini uzatmak isteğiyle dolup taşan sevgi insanı, adam gibi kadın işte.